Dag 16; Monterey

Vanmorgen stond de wekker wederom op tijd voor het ontbijt.
Zoals gisteren al gezegd was het ontbijt erg uitgebreid voor wat we hier in Amerika gewend zijn. Linda heeft dan ook de enorm gezonde en vooral calorierijke wafels genomen.Je schenkt zelf met een bekertje het beslag in het ijzer en met enkele minuten is je wafel klaar. De wafel smaakte goed met op de ene helft van de wafel stukjes aarbei en de andere helft slagroom met chocolade stukjes.
Na het ontbijt hebben we onze koffers gepakt en zijn we op weg gegaan richting Monterey. Eerst stopten we ietsje eerder in het plaatsje Gilroy omdat hier een outletcenter zit. We moesten nog even kijken of we de schoenen nu wel in Robin's maat konden vinden. Dit is gelukt! Ook heeft Linda nog voor 50% korting een extra paar schoenen gekocht. Ook zijn we nog even bij de Walmart geweest om een broodje te kopen als lunch.
Op de weg naar Gilroy kwamen we trouwens door een heel ander gebied als we de afgelopen weken tegengekomen zijn. Het was wel weer heuvelachtig, maar juist heel groen. We reden langs weilanden met op heel veel plaatsen fruitkraampjes langs de weg. Vlak voor Gilroy reden we ineens een walm van uienlucht in en niet veel later reden we ook door een walm van knoflook heen. Dat werd hier dus ook geoogst.
Hierna zijn we doorgereden naar Monterey, een rit van 45minuten. Ineens rechts van ons kwam de zee tevoorschijn, redelijk dichtbij. Niet veel later reden we Monterey zelf in. Echt een gezellig kustplaatsje. Het motel ziet er overigens prima uit! Na het inchecken zijn we direct doorgereden richting Pebble Beach, waar we de 17-mile drive gingen rijden.
Pebble Beach is een soort van afgesloten gemeenschap. De 17-mile drive loopt hier dwars doorheen. Omdat dit gedeelte door de gemeenschap zelf beheerd wordt e.d. moet je wel een soort van tol betalen; 10 dollar. Aan de ene kant raar voor een ritje van 1.5uur, maar het is erg mooi om er doorheen te rijden. Er stonden echt kasten van huizen, afgesloten met toegangshekken met codes e.d. We kregen een beetje het idee alsof je door Zonnendael (uit de serie Flodder) heen reed. Er bevinden zich ook meerdere golfbanen binnen deze gemeenschap, net als country clubs. Lekkere kale kak dus! ;-)
Via de 17-mile drive kom je een groot deel van de route langs de kust. Helaas was het vandaag nogal bewolkt, maar dat schijnt hier wel vaker voor te komen. Desondanks was het mooi. De geur die bij zee hing was minder geweldig. Echt een ongelovelijke zee/vis/zeewier stank. Niet zoals je in Nederland aan het strand ruikt, maar dat keer 10. Pfff..
Er waren aardig wat uitkijkpunten, maar de 3 mooiste waren toch wel 'Bird Rock', 'Lonely Cypres' en 'Ghost tree'.
Dat Bird rock was wel heel apart. We reden er langs en twijfelden of we zouden stoppen. Je zag namelijk in zee een hele grote rots waar allemaal beesten op zaten. Wij dachten, dat zijn allemaal aalscholvers, want 'Bird Rock'. Het was toch wel redelijk druk bij dit punt dus Linda stapte even uit om een paar foto's te maken. Toen ze buiten kwam hoorde ze ineens hele aparte geluiden wat een vogel toch niet bepaald kan maken. Bleek dat die hele rots vol zat met zeehonden en zeeleeuwen! Haha echt wel honderden. Vogels waren er amper. Ze waren allemaal vrolijk aan het ja.. hoe omschrijf je dat.. soort van blaffen/brullen. Klonk heel gezellig daar haha! Was dus wel even een verrassing toen we daar aan kwamen. Robin was toch ook maar even de auto uit gekomen om het met eigen ogen door de zoomlens te aanschouwen.
Hierna zijn we doorgereden en kwamen we op een gegeven moment uit bij de 'Lonely Cypres' Dit is een Cypres boom die in zijn eentje op een rots bij zee staat. Het is een van de meest gefotograveerde bomen van Noord Amerika. Hij is ongeveer 250 jaar oud en wordt al 65 jaar overeind gehouden met kabels e.d, maar hij staat! Ondertussen was de zon ook al aardig aan het zakken en zou bijna ondergaan. We zijn snel doorgereden naar het uitkijkpunt; 'Ghost tree'. Dit is ook een Cypres tree, maar wel eentje die een beetje overleden is. Zit geen blad meer aan, maar de contouren van deze kale boom zien er een beetje 'eng' uit, vandaar de naam. Het punt was erg mooi in combinatie met de ondergaande zon. Hadden we mooi geluk mee! We waren niet van plan om de zonsondergang daar te gaan bekijken, maar de timing was perfect hiervoor. Toen de zon onder was zijn we het rondje afgereden en vanuit Pebble Beach weer richting Monterey gereden.
We kwamen onderweg langs een vietnamees restaurantje waar we even langs zijn gegaan om te kijken of er iets lekkers op de kaart stond. Nou, dat stond er hoor! En het kostte ook nog 3x niets! Heel apart. We hebben spring rolls (vegetarische loempiaatjes) gegeten als voorgerecht en als hoofdgerecht had Robin rijst met gewokte groenten en tofu. Linda had noodles met gewokte groenten met kip en rund stukjes erdoorheen. Het smaakte echt prima! De jongens die de zaak runnen waren ook letterlijk aan het runnen, ze waren continu druk bezig met alle klanten, echt harde werkers. Oja we zeiden het kost 3x niets; we hebben voor de loempiaatjes (10st) en beiden hoofdgerechten + een sprite in totaal 30dollar betaald, inclusief fooi. Dat is in euro's iets meer als 23euro. Geen geld voor hoe het smaakte en het eruit zag!
Na het eten zijn we richting motel gereden, een paar minuten verderop. We hebben de auto uitgepakt en de boel een beetje opgeruimd, want morgen moeten we na bijna 3 weken afscheid nemen van onze trouwe Hyundai Sonata.. We gaan hem gelijk in San Francisco al inleveren omdat in SF alles makkelijk met het openbaar vervoer bereibaar is, of zelfs te voet/per fiets. Toch een raar idee dat je ineens geen auto meer hebt nadat je er toch ruim 3500KM mee hebt afgelegd.

We gaan zometeen op onze 1 na laatste bestemming alweer, lekker slapen. Morgen staat als eerste een mooie kustroute op het programma richting San Francisco.