Dag 14: Boston

Vanmorgen was het de bedoeling om op tijd te gaan ontbijten omdat we om 10uur bij Steven thuis zouden zijn. Doordat het gisteravond zo laat was geworden, waren we ietsje vertraagd (20min).
Bij Steven thuis hebben we de spullen gepakt en zijn we nog snel even 45minuten gaan schieten op de schietbaan.
Deze keer ging het beter dan de vorige keer! ;) Nu wisten we natuurlijk hoe het ongeveer voelde en wat ons te wachten stond. Wel had Steven zwaardere patronen dan de vorige keer mee, dus de knal was wat harder.
We hebben bij elk schot het doel (papier) geraakt wat op 21 feet (6.5m) hing. En elke schietbeurt bestond uit 22 schoten. Jammer dat we het in Nederland niet mogen doen, want het zou een leuke hobby zijn op de schietbaan :)
Na het schieten zijn we snel weer naar het huis van Steven gegaan omdat we om 12uur bij een Chinees restaurant hadden afgesproken met de rest van zijn familie. We gingen namelijk brunchen op de Chinese manier; Dim Sum! We gingen in totaal met 11 mensen eten, waaronder beide kinderen van Steven (Grant en Stevie) en zijn vrouw Caroline. Ook de vriendin van Grant was erbij en nog 4 andere mensen.
Dim Sum zijn trouwens allemaal kleine gefrituurde en gestoomde chinese hapjes. Het kan gevuld zijn met vis/kip of groenten bijvoorbeeld. Het was echt heel erg gezellig en erg lekker! In het midden van de tafel was een groot ronddraaiend plateau waarop al het eten stond, wilde je iets hebben dan draaide je gewoon het plateau rond. Een leuke en gezellige manier van eten! :)
Hierna zijn we met 6-en Boston ingegaan om op onze laatste dag in Boston de toerist uit te hangen. We zijn eerst naar de USS Constitution gegaan. Dat is een houten marineschip gebouwd in 1797, maar wordt nogsteeds netjes onderhouden en er wordt ook een paar keer per jaar mee gevaren met speciale gelegenheden. Je kon helaas nu niet onderdeks, omdat het schip momenteel in het dok stond. Alleen op het dek kon je lopen. Dat was wel interessant om te zien, zo'n oude schip maar nogsteeds in een erg goede staat. Achter dit schip lag een recent marineschip, uitgerust met een stuk modernere apparatuur, hier zijn we ook even op wezen kijken.
Hierna zijn we ook nog binnen in het museum gaan kijken, maar erg veel was er niet te zien. Wel kon je je eigen naam graveren in een stuk koper wat ze gaan gebruiken bij het renoveren van het schip. Linda heeft beide namen er ingegraveerd als souvenir ;)
Na het bezoek aan de USS constitution zijn we naar downtown gereden naar het Isabelle Gardner museum. Dit is een museum in het oude huis van Isabelle Gardner. Zij heeft door de jaren heen allemaal kunstwerken (ook doeken, beelden, meubels enz. verzameld van over de hele wereld. Haar verzameling heeft ze tentoongesteld op de eerste 3 etages van haar huis. Ze woonde zelf op de 4e etage. Inmiddels is ze al een tijdje overleden, maar het museum wordt in ere gehouden. Binnen het gebouw bevind zich ook een binnentuin, echt een hele mooie rustgevende plek met echte planten.
In 1990 zijn er 13 kunstwerken gestolen door 2 mannen verkleed als politieagenten. Van de 13 kunstwerken waren er 4 schilderijen gestolen. Het grappige is dat de kunstwerken uit de lijst zijn gesneden en de lijst er nog gewoon hangt. Ook apart, de kunstwerken die zijn gestolen waren alle 4 van een Nederlandse schilder, waaronder 2 van Rembrant van Rijn.
Tot op de dag van vandaag zijn ze nog niet teruggevonden.
Na het bezoek aan het museum zijn we in Downtown Boston naar het 'Top of the Hub' restaurant gegaan op de 52e verdieping van het een na hoogste gebouw in Boston. Niet omdat we wilden eten daar, maar omdat we het uitzicht op Boston wilden zien, zonder daar 17dollar per persoon voor de hoeven betalen. (Haha, we zijn en blijven Nederlanders hè) Nee, maar 17 dollar betalen om een paar foto's te maken van achter glas dat vonden we allemaal een beetje te ver gaan, vandaar. Het is enigszins gelukt haha, maar ze waren nogal op hun hoede in het restaurant. Het was ook een erg sjiek restaurant. Omdat de dochter van Steven en Caroline beneden was gebleven konden we na het stiekem foto's maken met een smoes het restaurant weer verlaten ;) Hebben we toch eventjes 4x 17dollar bespaart!
Inmiddels was het al 18uur geweest, dus zijn we richting auto gelopen en zijn we Chinatown ingereden voor het avondeten. Het was wederom erg gezellig en erg lekker! We hebben met z'n 6-en gegeten, op dezelfde manier als de Dim Sum manier, met een plateau in het midden van de tafel. Het restaurant zat trouwens bommetje vol met Chinezen uiteraard, volgens mij is het elke avond zo druk. Het enige wat wij minder leuk vonden waren de vissen in de aquariums in het restaurant. Ze waren soort van op elkaar gestapeld in de aquariums zodat mensen hun vis konden uitkiezen welke men wilde opeten. In Nederland gebeurd dat niet op zo'n manier en zijn we dat dus niet gewend dat het op deze manier tentoongesteld wordt.
Maar voor deze mensen is het heel normaal. Het gebeurd hier en daar in Europa ook wel.
Na het heerlijke eten zijn we richting het huis van Steven gereden. Hier hebben we nog even wat gedronken en gekletst en een paar foto's gemaakt. Want, het was de allerlaatste dag dat wij hier in Boston zullen zijn.
Het was echt een geweldige tijd met de familie Klein. Ze waren enorm gastvrij, hebben heel erg veel voor ons over gehad, zijn een geweldige gids, taxichauffeur, schietinstructeur en vraagbaak geweest, echt teveel om op te noemen. Daar zijn wij ze ook heel erg dankbaar voor en we zullen ze ook erg gaan missen.
Gelukkig hebben we de foto's nog ;)
Eenmaal in het hotel hebben we nog snel even een was gedraaid, zodat we met allemaal schone kleding onze laatste week van onze roadtrip in kunnen gaan. Morgen vertrekken we naar het zuiden; The Big Apple, New York!