Dag 5; Grand Canyon
Blijf op de hoogte en volg Robin&Linda
11 September 2014 | Verenigde Staten, Grand Canyon Village
Vanochtend zijn we bij het hotel gaan ontbijten waarna we weer op weg gingen met de auto.
Door het chaotische snelwegsysteem van Phoenix reden we richting Sedona, een ongeveer 2 uur durende rit. Onderweg zag je de omgeving al veranderen van kaal heuvelachtig landschap reden we zo door naar een landschap met allemaal cactussen langs de weg. Apart om ze zo 'wild' te zien staan.
In de buurt van Sedona veranderde de omgeving plotseling weer, nu naar rood gesteente. Er doemden reusachtige rode rotsen op, echt prachtig! We hebben de 'scenic view' genomen, SR 179 door Sedona heen om zo de mooiste uitzichten op deze rode reuzen te kunnen krijgen. Deze rotsen hebben zelfs namen zoals the bell rock en de chimney rock.
Hierna zijn we doorgereden richting de Grand Canyon, south entrance. Dit was nog 2uur rijden. Voor Robin een hele lange en zenuwslopende rit. Hij zat namelijk achter het stuur. Niets mis mee normaal gesproken, maar deze weg richting de Grand Canyon was nogal spannend zegmaar. Het was een 2-baans weg, berg op en deels berg af, met aan de rechterkant een enorme afgrond. Op veel stukken zat wel een vangrail, maar op sommige stukken ook niet. Dus Robin zat met het zweet op de voorhoofd, met samengeknepen billen achter het stuur. Na een zenuwslopend stuk kwamen we dan eindelijk weer op de 'normale' weg.
Aangekomen bij de zuid ingang van de Grand Canyon hebben we in het park een shuttlebus genomen (Rode route; Hermits rest route). Hier zijn we op het eerste punt (Trailview overlook) uit de bus gestapt voor een echt ongelovelijk uitzicht. Het is dan ook niet voor niets 1 van de 7 (natuurlijke) wereldwonderen. Echt onvoorstelbaar mooi! Zo raar hoe je eerst nog in het bos rijdt als je het park binnenkomt en ineens is daar dat overweldigende uitzicht op de Grand Canyon. Zo groots! Dan voel je je pas echt heel erg klein als mens op aarde.
Via een stuk van een trail zijn we wat verder gelopen. Eigenlijk blijft het uitzicht globaal nogal hetzelfde, maar na elke bocht in het pad maak je toch weer foto's omdat je steeds weer nieuwe mooie dingen ontdekt in de verte. Op een gegeven moment zakte de zon al een beetje, en wij wilden eigenlijk heel erg graag de zonsondergang zien.
Wij namen weer de shuttlebus en stapten uit bij Hopi Point. Hier is ook een stukje van de Colorado River te zien. We hadden niet verwacht hier de zonsondergang te kunnen zien, omdat het een stuk terug erop leek dat de zon onder zou gaan achter de bomen. Maar niets was minder waar, hij zakte mooi weg in de verte achter de Grand Canyon. Er stonden heleboel mensen te kijken naar de zonsondergang die toch wel vlot ging.
Zoals je hieronder ziet was het een mooie zonsondergang. Helaas is op een foto niet alles wat je ziet goed vast te leggen, dus in het echt was het nog veel mooier! ;-)
Toen de zon weg was werd het gauw donker, en koud!
We konden gelukkig de allerlaatste shuttlebus nemen (met tig medepassagiers..) om weer bij de auto te komen.
We zijn in het dorpje Tusayan nog even gestopt om te eten. Inmiddels was het al wel 20.15uur, maar toch kon er nog wel een pizza in! We bestelden de Large pizza om deze samen op te eten. Nou, het paste wel, maar we zijn wel tonnetje rond weer de auto ingestapt. De pizza had namelijk een doorsnede van 16(!!) inch, wat neerkomt op 40cm! Haha een beetje aan de grote kant.. Maar hij smaakte goed! ;-)
Uiteindelijk weer in de auto gestapt (eerder gerold...) en richting Williams gereden, naar het hotel. Eerder hadden we een hotel in Flagstaff besproken, maar deze hebben we toch veranderd naar Williams. Ten opzichte van de Grand Canyon is dit een stukje dichterbij, aangezien we morgen weer die kant op moeten.
Pas tegen 22uur kwamen we daar aan, een lange dag hebben we er dus op zitten.
Morgen hadden we nog een dagdeel Grand Canyon ingepland, maar we vinden dat we vandaag wel genoeg hebben gezien. Morgen (voor jullie al vandaag) gaat Linda nog wel een stuk Grand Canyon zien maar dan vanuit een heel ander perspectief. Namelijk vanuit een helikopter! Robin blijft veilig op de grond.
Door het chaotische snelwegsysteem van Phoenix reden we richting Sedona, een ongeveer 2 uur durende rit. Onderweg zag je de omgeving al veranderen van kaal heuvelachtig landschap reden we zo door naar een landschap met allemaal cactussen langs de weg. Apart om ze zo 'wild' te zien staan.
In de buurt van Sedona veranderde de omgeving plotseling weer, nu naar rood gesteente. Er doemden reusachtige rode rotsen op, echt prachtig! We hebben de 'scenic view' genomen, SR 179 door Sedona heen om zo de mooiste uitzichten op deze rode reuzen te kunnen krijgen. Deze rotsen hebben zelfs namen zoals the bell rock en de chimney rock.
Hierna zijn we doorgereden richting de Grand Canyon, south entrance. Dit was nog 2uur rijden. Voor Robin een hele lange en zenuwslopende rit. Hij zat namelijk achter het stuur. Niets mis mee normaal gesproken, maar deze weg richting de Grand Canyon was nogal spannend zegmaar. Het was een 2-baans weg, berg op en deels berg af, met aan de rechterkant een enorme afgrond. Op veel stukken zat wel een vangrail, maar op sommige stukken ook niet. Dus Robin zat met het zweet op de voorhoofd, met samengeknepen billen achter het stuur. Na een zenuwslopend stuk kwamen we dan eindelijk weer op de 'normale' weg.
Aangekomen bij de zuid ingang van de Grand Canyon hebben we in het park een shuttlebus genomen (Rode route; Hermits rest route). Hier zijn we op het eerste punt (Trailview overlook) uit de bus gestapt voor een echt ongelovelijk uitzicht. Het is dan ook niet voor niets 1 van de 7 (natuurlijke) wereldwonderen. Echt onvoorstelbaar mooi! Zo raar hoe je eerst nog in het bos rijdt als je het park binnenkomt en ineens is daar dat overweldigende uitzicht op de Grand Canyon. Zo groots! Dan voel je je pas echt heel erg klein als mens op aarde.
Via een stuk van een trail zijn we wat verder gelopen. Eigenlijk blijft het uitzicht globaal nogal hetzelfde, maar na elke bocht in het pad maak je toch weer foto's omdat je steeds weer nieuwe mooie dingen ontdekt in de verte. Op een gegeven moment zakte de zon al een beetje, en wij wilden eigenlijk heel erg graag de zonsondergang zien.
Wij namen weer de shuttlebus en stapten uit bij Hopi Point. Hier is ook een stukje van de Colorado River te zien. We hadden niet verwacht hier de zonsondergang te kunnen zien, omdat het een stuk terug erop leek dat de zon onder zou gaan achter de bomen. Maar niets was minder waar, hij zakte mooi weg in de verte achter de Grand Canyon. Er stonden heleboel mensen te kijken naar de zonsondergang die toch wel vlot ging.
Zoals je hieronder ziet was het een mooie zonsondergang. Helaas is op een foto niet alles wat je ziet goed vast te leggen, dus in het echt was het nog veel mooier! ;-)
Toen de zon weg was werd het gauw donker, en koud!
We konden gelukkig de allerlaatste shuttlebus nemen (met tig medepassagiers..) om weer bij de auto te komen.
We zijn in het dorpje Tusayan nog even gestopt om te eten. Inmiddels was het al wel 20.15uur, maar toch kon er nog wel een pizza in! We bestelden de Large pizza om deze samen op te eten. Nou, het paste wel, maar we zijn wel tonnetje rond weer de auto ingestapt. De pizza had namelijk een doorsnede van 16(!!) inch, wat neerkomt op 40cm! Haha een beetje aan de grote kant.. Maar hij smaakte goed! ;-)
Uiteindelijk weer in de auto gestapt (eerder gerold...) en richting Williams gereden, naar het hotel. Eerder hadden we een hotel in Flagstaff besproken, maar deze hebben we toch veranderd naar Williams. Ten opzichte van de Grand Canyon is dit een stukje dichterbij, aangezien we morgen weer die kant op moeten.
Pas tegen 22uur kwamen we daar aan, een lange dag hebben we er dus op zitten.
Morgen hadden we nog een dagdeel Grand Canyon ingepland, maar we vinden dat we vandaag wel genoeg hebben gezien. Morgen (voor jullie al vandaag) gaat Linda nog wel een stuk Grand Canyon zien maar dan vanuit een heel ander perspectief. Namelijk vanuit een helikopter! Robin blijft veilig op de grond.
-
11 September 2014 - 10:11
Bennie:
Hallo L&R,
Prachtig verslag en nog mooiere foto's. Wat een geweldige belevenis voor jullie. Dit zullen jullie je leven lang blijven herinneren. Maurice en Ilse hebben dezelfde ervaring. Alleen dacht ik dat jullie niet langs die afgronden zouden rijden, maar een snelweg er naar toe !!!!!!! Waarom dan zulke risico's nemen als je er ook op een andere manier kunt komen. Maar gelukkig hebben jullie het dus gehad. Vandaag dus de helikoptervlucht van Linda over de Grand Canyon, dat zal echt heel mooi worden. Ben weer benieuwd naar de foto's. Overigens is het vandaag 9/11, ik weet niet of jullie daar nog iets van gaan merken in de USA, maar dan ben je er op voorbereid. Veel plezier nog en blijf genieten. Linda, heel veel plezier tijdens de helikoptervlucht, dapper hoor. Lieve groet van, Pa Bennie en Ma Tineke. -
11 September 2014 - 11:41
Manon:
Wat een mooie reis maken jullie! De Grand canyon lijkt me erg indrukwekkend de foto's zijn prachtig. Gaaf dat je het ook vanuit een helikopter gaat bekijken.
Haha en large is in Amerika dus écht large :D
Lekker genieten samen.
Liefs Manon
-
11 September 2014 - 14:26
De Kogers:
Hallo Linda en Robin,
Met veel plezier volgen wij jullie dagelijks verslag en genieten ervan om op deze manier te mogen meekijken wat jullie allemaal beleven. We blijven jullie volgen.
Lieve groeten voor beiden van T.Hennie en O.Arnold -
12 September 2014 - 21:07
Albert,Annet& Donnie:
Lieve Robin en Linda,
Wij zien dat jullie reis prachtig is,en zijn best wel jaloers.
De verslagen lezen wij elke dag,(na het werk...grrr) haha,
en de foto's zijn echt fantastich.
Donnie is ook best jaloers,want zoals hij zegt: Bassie en adriaan zijn daar ook geweest.
Wij blijven jullie volgen en hopen dat de rest van jullie reis ook goed zal verlopen.
Pas goed op jullie zelf en op elkaar.
Liefs van onder de peperbusse...
Albert & Annet
Donnie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
