Dag 21: Washington DC
Door: Robin&Linda
Blijf op de hoogte en volg Robin&Linda
28 September 2015 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Vanmorgen stond de wekker redelijk op tijd, want we hadden nog een aantal dingen op het programma staan.
Als eerste zijn we met de metro naar Arlington National Cemetery gegaan.
Onderweg zouden we ergens een broodje als ontbijt halen, maar helaas zijn we niets tegengekomen. In NYC vond je op elke hoek van de straat wel iets, maar hier een stuk minder! Goed, dus we zijn eerst de begraafplaats op gegaan. Echt een enorme begraafplaats! Het is officeel een militaire begraafplaats, maar naast militairen liggen hier ook bekende Amerikanen zoals Presidenten, astronauten, politici enz.
We zijn te voet op weg gegaan naar de meest bekende mensen die hier liggen. Als eerste richting het graf van John F Kennedy (en zijn familie). Hij is in 1963 doodgeschoten en hier begraven. Naast het graf brandt de eeuwige vlam.
Het was hier natuurlijk erg druk, het is het meest bezochte graf van Arlington. Hierna zijn we richting het graf van de onbekende soldaat gelopen. 'Tomb of the unknown soldier' Hier liggen de stoffelijk overschotten van enkele soldaten welke niet geidentificeerd konden worden en staat ook symbool voor hen die hun leven hebben gegeven ter bescherming van het volk. Hier staat ook 24uur per dag een 'guard' om het graf (tombe) te bewaken.We kwamen dan ook net op tijd voor de wisseling van de wacht. Heel bijzonder om te zien, het werd heel erg formeel gedaan. Ze waren compleet in uniform en met wapen uitgerust. Ze liepen ook in een heel bijzondere pas; het lichaam kaarsrecht en bovenlichaam helemaal stil tijdens het lopen. Alleen de benen bewogen. Eigenlijk leek het bijna alsof ze op een loopband stonden. Ze hadden ook aparte schoenen aan die het meest op tap-dance schoenen leken door het metaal. Elke stap en draai die ze maakten hoorde je het metaal klikken. Na de wisseling van de wacht kwamen er ineens professionele fotograven bij staan en werd een trap afgesloten. Het leek er op alsof er iets ging gebeuren.We hebben dus gewacht. Na een half uur was er weer een wisseling van de wacht waarna er ineens mensen in witte uniformen verschenen; Guards van de Gold Star Mothers. Dit is een club welke is opgericht na WWI om de achtergebleven moeders die hun zoon/dochter in de oorlog zijn verloren bij te staan.
Vandaag was er blijkbaar een speciale aangelegenheid want ineens kwam er na de wisseling van de wacht een kranslegging, of eigenlijk 2 kransen.
Heel bijzonder om te zien hoe enorm formeel dit ging met alle pasjes en een trompet lied erbij. Na een dik uur gekeken te hebben na 2x de wisseling van de wacht en de kranslegging zijn we richting uitgang gelopen. We hadden de 'hoogtepunten' van Arlington gezien.
We zijn via de metro naar het 'Bureau of engraving and printing' gegaan. Dit is een overheidsinstantie die de bankbiljetten en ander waardepapier print. Echt iets voor ons om te kijken dus! Alleen slecht nieuws..... ze zijn alleen geopend van maart-augustus en sowieso in het weekend gesloten.. erg jammer! Toen maar even bij de Starbucks iets te eten gehaald want we hadden nog helemaal niets gegeten en inmiddels was het al 14.30uur! We horen jullie al denken... die kunnen vast wel even zonder eten met alles wat ze de afgelopen weken naar binnen hebben gedrukt. Ja dat klopt haha, maargoed we hadden toch wat energie nodig.
Hierna met de metro weer terug richting Arlington gegaan want we waren het Iwo Jima monument vergeten! Heel dom, maar geen probleem, zo ver was het niet. Het Iwo Jima monument is erg bekend; een groepje soldaten met de USA vlag. Die moésten we echt wel even zien. Het monument was een stuk groter dan we hadden gedacht!
Hierna met de metro een paar haltes verder gereden en uitgestapt bij 'The National Mall' Dit is het gebied tussen het Washington monument en het Capitool, met tuinen, fonteinen en monumenten. We zijn gestart bij het Lincoln Memorial, ook een stuk groter dan we hadden gedacht! Hierna achtereenvolgens naar het Korean War Memorial en het Vietnam Veterans Memorial geweest. Toen langs de 'reflecting pool' naar het WWI monument gelopen. Allemaal mooi en groots aangepakt.
Uiteindelijk nog vanaf de overkant een blik geworpen op het mooie Jefferson Memorial en langs het Washington Monument (die grote pilaar) naar de Metro gelopen. Aardig wat afgelopen dus! Voelden we ook wel aan onze voeten haha.
Even tussendoor; wat Washington DC betreft; het is een mooie en ook wel fijne stad. Geen enorme (verkeers) drukte zoals bijvoorbeeld Toronto of New York. Het metro systeem is erg netjes (maar wel langzaam vanwege werkzaamheden dit weekend) en de stad is compact genoeg om alle bezienswaardigheden makkelijk te bereiken. Ook de mensen zijn vriendelijk en we hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Een mooie stad om onze reis te eindigen.
Terug naar waar we gebleven waren: Inmiddels was het al 18.30uur geweest en zijn we voor de allerlaatste keer uit eten geweest, bij uiteraard; Buca die Beppo.
De ober herkende ons nog van gisteren en wist nog precies wat we besteld hadden (oeps.. is dat slecht nieuws?)
We hebben iets anders dan gisteren gegeten; een salade vooraf en als hoofdgerecht een spaghetti met groenten erbij in. We wilden per sé een dessert om de vakantie af te sluiten (ja we zijn vreetzakken :P) Dus we bestelden de colossal brownie sundae. De naam zei al dat het groot was (er was geen kleinere keuze..) Maar volgens Robin was dt allemaal echt wel overdreven wat het menu en de ober zei. Nou...... dit was niet overdreven kunnen we met zekerheid stellen. Haha 12 stukken/stukjes brownie en daarbij nog een aantal bollen vanille en chocolade ijs! Oja en een dot slagroom. We kregen het echt niet op hoor! Dat werd een doggie-bag.
Nog ronder dan we gister waren zijn we de 50meter naar het hotel terug gelopen. We hebben onze koffers helemaal opnieuw ingepakt en zijn beneden in de lobby nog even gaan internetten. Ook hebben we online ingecheckt en zijn we helemaal klaar voor de vlucht van morgen.
Morgenochtend nog eventjes op pad en dan is ons avontuur echt ten einde.
Dinsdagochtend 07.30uur NL-tijd zullen we als alles goed gaat weer veilig landen in het kleine, koude Nederland ;)
Als eerste zijn we met de metro naar Arlington National Cemetery gegaan.
Onderweg zouden we ergens een broodje als ontbijt halen, maar helaas zijn we niets tegengekomen. In NYC vond je op elke hoek van de straat wel iets, maar hier een stuk minder! Goed, dus we zijn eerst de begraafplaats op gegaan. Echt een enorme begraafplaats! Het is officeel een militaire begraafplaats, maar naast militairen liggen hier ook bekende Amerikanen zoals Presidenten, astronauten, politici enz.
We zijn te voet op weg gegaan naar de meest bekende mensen die hier liggen. Als eerste richting het graf van John F Kennedy (en zijn familie). Hij is in 1963 doodgeschoten en hier begraven. Naast het graf brandt de eeuwige vlam.
Het was hier natuurlijk erg druk, het is het meest bezochte graf van Arlington. Hierna zijn we richting het graf van de onbekende soldaat gelopen. 'Tomb of the unknown soldier' Hier liggen de stoffelijk overschotten van enkele soldaten welke niet geidentificeerd konden worden en staat ook symbool voor hen die hun leven hebben gegeven ter bescherming van het volk. Hier staat ook 24uur per dag een 'guard' om het graf (tombe) te bewaken.We kwamen dan ook net op tijd voor de wisseling van de wacht. Heel bijzonder om te zien, het werd heel erg formeel gedaan. Ze waren compleet in uniform en met wapen uitgerust. Ze liepen ook in een heel bijzondere pas; het lichaam kaarsrecht en bovenlichaam helemaal stil tijdens het lopen. Alleen de benen bewogen. Eigenlijk leek het bijna alsof ze op een loopband stonden. Ze hadden ook aparte schoenen aan die het meest op tap-dance schoenen leken door het metaal. Elke stap en draai die ze maakten hoorde je het metaal klikken. Na de wisseling van de wacht kwamen er ineens professionele fotograven bij staan en werd een trap afgesloten. Het leek er op alsof er iets ging gebeuren.We hebben dus gewacht. Na een half uur was er weer een wisseling van de wacht waarna er ineens mensen in witte uniformen verschenen; Guards van de Gold Star Mothers. Dit is een club welke is opgericht na WWI om de achtergebleven moeders die hun zoon/dochter in de oorlog zijn verloren bij te staan.
Vandaag was er blijkbaar een speciale aangelegenheid want ineens kwam er na de wisseling van de wacht een kranslegging, of eigenlijk 2 kransen.
Heel bijzonder om te zien hoe enorm formeel dit ging met alle pasjes en een trompet lied erbij. Na een dik uur gekeken te hebben na 2x de wisseling van de wacht en de kranslegging zijn we richting uitgang gelopen. We hadden de 'hoogtepunten' van Arlington gezien.
We zijn via de metro naar het 'Bureau of engraving and printing' gegaan. Dit is een overheidsinstantie die de bankbiljetten en ander waardepapier print. Echt iets voor ons om te kijken dus! Alleen slecht nieuws..... ze zijn alleen geopend van maart-augustus en sowieso in het weekend gesloten.. erg jammer! Toen maar even bij de Starbucks iets te eten gehaald want we hadden nog helemaal niets gegeten en inmiddels was het al 14.30uur! We horen jullie al denken... die kunnen vast wel even zonder eten met alles wat ze de afgelopen weken naar binnen hebben gedrukt. Ja dat klopt haha, maargoed we hadden toch wat energie nodig.
Hierna met de metro weer terug richting Arlington gegaan want we waren het Iwo Jima monument vergeten! Heel dom, maar geen probleem, zo ver was het niet. Het Iwo Jima monument is erg bekend; een groepje soldaten met de USA vlag. Die moésten we echt wel even zien. Het monument was een stuk groter dan we hadden gedacht!
Hierna met de metro een paar haltes verder gereden en uitgestapt bij 'The National Mall' Dit is het gebied tussen het Washington monument en het Capitool, met tuinen, fonteinen en monumenten. We zijn gestart bij het Lincoln Memorial, ook een stuk groter dan we hadden gedacht! Hierna achtereenvolgens naar het Korean War Memorial en het Vietnam Veterans Memorial geweest. Toen langs de 'reflecting pool' naar het WWI monument gelopen. Allemaal mooi en groots aangepakt.
Uiteindelijk nog vanaf de overkant een blik geworpen op het mooie Jefferson Memorial en langs het Washington Monument (die grote pilaar) naar de Metro gelopen. Aardig wat afgelopen dus! Voelden we ook wel aan onze voeten haha.
Even tussendoor; wat Washington DC betreft; het is een mooie en ook wel fijne stad. Geen enorme (verkeers) drukte zoals bijvoorbeeld Toronto of New York. Het metro systeem is erg netjes (maar wel langzaam vanwege werkzaamheden dit weekend) en de stad is compact genoeg om alle bezienswaardigheden makkelijk te bereiken. Ook de mensen zijn vriendelijk en we hebben ons geen moment onveilig gevoeld. Een mooie stad om onze reis te eindigen.
Terug naar waar we gebleven waren: Inmiddels was het al 18.30uur geweest en zijn we voor de allerlaatste keer uit eten geweest, bij uiteraard; Buca die Beppo.
De ober herkende ons nog van gisteren en wist nog precies wat we besteld hadden (oeps.. is dat slecht nieuws?)
We hebben iets anders dan gisteren gegeten; een salade vooraf en als hoofdgerecht een spaghetti met groenten erbij in. We wilden per sé een dessert om de vakantie af te sluiten (ja we zijn vreetzakken :P) Dus we bestelden de colossal brownie sundae. De naam zei al dat het groot was (er was geen kleinere keuze..) Maar volgens Robin was dt allemaal echt wel overdreven wat het menu en de ober zei. Nou...... dit was niet overdreven kunnen we met zekerheid stellen. Haha 12 stukken/stukjes brownie en daarbij nog een aantal bollen vanille en chocolade ijs! Oja en een dot slagroom. We kregen het echt niet op hoor! Dat werd een doggie-bag.
Nog ronder dan we gister waren zijn we de 50meter naar het hotel terug gelopen. We hebben onze koffers helemaal opnieuw ingepakt en zijn beneden in de lobby nog even gaan internetten. Ook hebben we online ingecheckt en zijn we helemaal klaar voor de vlucht van morgen.
Morgenochtend nog eventjes op pad en dan is ons avontuur echt ten einde.
Dinsdagochtend 07.30uur NL-tijd zullen we als alles goed gaat weer veilig landen in het kleine, koude Nederland ;)
-
28 September 2015 - 07:12
Peter & Susan:
Hoi Linda & Robin,
Wat een geweldige reis hebben jullie gemaakt! Geniet nog van de laatste uurtjes en goede reis terug.
Groetjes van ons. -
28 September 2015 - 07:20
Tineke En Bennie:
Hallo Linda en Robin,
Washington was toch een mooie afsluiting van jullie prachtige reis.
Jullie hebben best veel gezien in Washington. Veel bezienswaardigheden waar we wel eens van gehoord hebben.
Moet een fijn gevoel zijn om zo af te mogen sluiten.
Alvast een hele goed vlucht gewenst en w zien jullie gelukkig weer snel terug in Nederland.
Veel liefs,
Ma Tineke en Pa Bennie -
28 September 2015 - 10:15
Manon:
Klinkt weer erg leuk allemaal! En dat eten! Heeeerlijk,lekker van genieten. Ik wens jullie alvast een veilige terugreis en hopelijk tot snel!
Liefs xxx -
28 September 2015 - 11:54
De Vriesjes:
Hai Linda en Robin,
Helaas zit het er weer op... maar jullie hebben weer veel mogen zien en beleven.
Wij zijn benieuwd naar al die andere verhalen en mooie foto`s die jullie gemaakt hebben...
Een hele goede vlucht terug gewenst!
Liefs en XXX
Eva Rein Peet
-
28 September 2015 - 16:38
Francis&Jacob:
Lyndah&Robin
We hopen op een voorspoedig terug reis, Tommie en Sammie zullen blij zijn jullie weer te zien.
En wij natuurlijk ook.
Groetjes,
Francis&Jacob -
28 September 2015 - 18:55
Mei:
Haha...beter grote trek dan weinig trek!! Lekker genieten van alle lekkers. Super dat we indirect jullie reis in de V.S. en Canada mee mochten beleven!
Wens jullie hele fijne vlucht :-)
Groetjes, Mei -
29 September 2015 - 11:48
Rene :
Lieve zus en ''schoonbroer'', wat fijn dat jullie vlucht goed verlopen is en jullie weer geland zijn in dit koude kleine kikkerland. Uiteraard heb ik ook met veel plezier al jullie avonturen gelezen en bekeken, wat een mooie reislanden moeten Amerika en Canada wel niet zijn. En wat hebben jullie weer ongelooflijk veel dingen op papier gezet in dit blog, je kan er wel een heel Lonely Travel boek van maken! Heb je ook spraakherkenning gebruikt? Anders hebben jullie wel eelt aan je vingers… Ieder geval staat Amerika ook op mijn wish-list om te bezoeken!
Moesten jullie nog bijbetalen op de luchthaven? Want ik neem aan dat jullie met z'n beiden voor iets meer gewicht in het vliegtuigen zorgden haha. Ook erg leuk om alle belevenissen in die Amerikaanse vreetschuren te lezen. Dus voor een lekkere Italiaanse maaltijd moeten we naar Beppo!
Ik had het nog niet vermeld, maar vond het wel zeer bijzonder hoe jullie opgevangen en verwend zijn door de familie Klein! Toch fijn om zulke vrienden te hebben, ook al is het zo ver weg. Zou natuurlijk leuk zijn als zij ooit ook ons land zullen bezoeken, lijken mij ook fijne mensen om te ontmoeten!
Nou, jullie zullen wel last hebben van een flinke jetlag, dus ga de komende dagen maar lekker bijkomen en nagenieten van alle belevenissen. Ben benieuwd naar alle foto's! Tot snel, groetjes X Rene
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
