Dag 12: Boston

Vandaag zijn we om half 9 opgestaan en zijn we beneden gaan ontbijten. Het ontbijtbufet was het meest uitgebreide dat we tijdens onze vakantie hebben meegemaakt! Ook voor het eerst dit jaar tijdens onze vakantie dat je zelf een wafel kan maken in een ijzer. Vorig jaar hadden we zo'n wafel-ijzer in bijna elk hotel/motel waar we verbleven.
Na het ontbijt hebben we onze spullen gepakt en zijn we naar het huis van de familie Klein gereden. Steven was thuis, zijn vrouw moest werken.
Hier heeft hij ons uitleg gegeven over hoe een (hand)wapen werkt. Hier in de staat Massachussetts is het namelijk toegestaan een wapen te dragen, mits je daarvoor een vergunning hebt gekregen. Hij heeft een vergunning en ging ons vandaag leren hoe je zo'n wapen hoort te gebruiken.
Na de uitleg over hoe een wapen werkt zijn we naar zijn lokale schietclub gereden. Hier waren zo'n 10 banen waar je dus op een doel (op papier) kunt schieten. Er waren nog een paar mensen aan het schieten, maar erg druk was het niet. We moesten gehoorbescherming en een veiligheidsbril dragen.
Als eerste mocht Linda gaan schieten met een Sig Saur 239. Het schieten ging verbazingwekkend goed! Veel kogels hebben het midden van het papier geraakt en dat voor de eerste keer schieten ;) De terugslag van het wapen was wel een beetje wennen, maar dat is logisch want we hebben nog nooit geschoten. Hierna was Robin aan de beurt. Ook bij hem ging het goed, er zijn geen gewonden gevallen ;) Tussendoor schoot Steven af en toe waarna we zijn overgeschakeld naar een kleiner handwapen, de Smith & Wesson Bodyguard 380. Dit wapen is kleiner, maar was een stukje feller dan de Sig Saur! Hadden we niet verwacht.
Tijdens het schieten vlogen de hulzen trouwens letterlijk om je oren heen. We dachten dat ze gewoon op de grond zouden vallen, maar ze stuiterden letterlijk op je hoofd, tegen je arm aan of vlogen direct achter je de ruimte in. Ook viel er zo nu en dan een keer 1 in je nek, je t-shirt binnen.. en dat was nogal heet!
Na onze schietles zijn we weer naar het huis van Steven gegaan en hebben we geluncht. Konden we even bijkomen van het schieten haha. Het was echt geweldig om een keer te hebben geschoten, in Nederland kan dat natuurlijk niet. Je ziet het altijd op televisie, maar nu weet je tenminste hoe het voelt. Samenvattend; het zijn hele krachtige dingen die wapens, echt indrukwekkend.
Na de lunch zijn we richting het centrum van Boston gegaan. Hier heeft hij ons zijn oude werkplek laten zien, hij is nu namelijk gepensioneerd. Hij heeft in een chique hotel gewerkt, midden in het centrum van Boston. Dankzij zijn connecties konden we mooi gratis parkeren voor het hotel ;) Het leuke aan dit hotel is dat het heel erg diervriendelijk is! Je kunt eigenlijk gewoon je huisdier meenemen, geen probleem. Het hotel zelf heeft ook een huisdier, een labrador genaamd Carly Copley. Echt schattig! Hij is speciaal getraind om hier te verblijven. Hij ligt heerlijk in de lobby in zijn eigen mand te slapen en kan gewoon door iedereen geaaid worden. Kinderen gaan bij hem zitten, aaien hem, geven hem kusjes enz. Hij geeft geen kik haha. Dat is bij onze Boj wel anders.. die springt en lebbert je compleet af! Gasten van het hotel kunnen aangeven dat ze hem graag even willen uitlaten om bijvoorbeeld minder gestresst te zijn door werk e.d. Dat kan dan gewoon en ga je een blokje met hem om. Wel heeft de hond 1 baas (werknemer van het hotel) die de eindverantwoordelijk is, en waar de hond ook thuiskomt 's nachts.
Hierna zijn we naar de Trinity Church gegaan, tegenover het hotel. Het was een mooie kerk en erg leuk om het contrast te zien tussen oud en nieuw. Naast de Trinity Church staat namelijk het hoogste gebouw van Boston; de John Hancock Tower. Een hoge wolkenkrabber van 60 verdiepingen hoog.
Na het bezoek aan de kerk kwam ook Caroline erbij, ze was klaar met werken. We zijn toen nog naar de factory store van New Balance geweest om even te shoppen. Helaas hadden ze er geen leuke schoenen in de juiste maat voor Robin. Daarna zijn we in Boston nog even door het park gelopen (Boston Common) Een heel gezellig park vol met mensen die aan het wandelen, zonnen, spelen of fietsen waren. We zijn via Beacon Hill (een historische buurt en tevens een van de duurste buurten van Boston) weer richting de auto gelopen.
Inmiddels was het tijd om te gaan eten, dus zijn we weer naar Malden gereden. Hier hebben we bij een nieuw geopend Mexicaans restaurant gegeten. Het was heerlijk! Tijdens het eten werd er zelfs nog live Mexicaanse muziek gespeeld door een kleine band. Het was letterlijk oorverdovend haha. Gelukkig hielden ze af en toe pauze zodat we ook met elkaar konden praten ;)
Na het eten zijn richting het hotel gegaan, het was inmiddels al 20.30uur geweest.
Morgen weer een dag in Boston!